Zasady gwarantowania depozytów określone zostały w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz.U. poz. 996). Do dnia 8 października 2016 r. system gwarantowania depozytów funkcjonował na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1866, z późn. zm.).
Regulacje prawne przyjęte w ustawie o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji odpowiadają Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (wersja przekształcona).
Bankowy Fundusz Gwarancyjny chroni środki/depozyty zgromadzone w:
- bankach krajowych (tj. z siedzibą na terytorium RP)*,
- spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych,
- oddziałach banków zagranicznych (tj. banków z siedzibą za granicą RP, na terytorium państwa niebędącego członkiem UE)**.
* z wyłączeniem Banku Gospodarstwa Krajowego jako banku państwowego
** o ile oddział banku zagranicznego nie jest uczestnikiem innego systemu gwarantowania albo system, do którego przynależy nie zapewnia gwarancji co najmniej w zakresie i w wysokości, w jakiej zapewnia je Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
WYSOKOŚĆ GWARANCJI:
Kwota depozytów nieprzekraczająca równowartości w złotych 100.000,00 EURO jest gwarantowana w całości.
Ochroną gwarancyjną – zarówno w bankach jak i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – nie są objęte środki zdeponowane przez:
- Skarb Państwa,
- Narodowy Bank Polski,
- banki, banki zagraniczne oraz instytucje kredytowe, o których mowa w ustawie – Prawo bankowe,
- spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową,
- Bankowy Fundusz Gwarancyjny,
- instytucje finansowe w rozumieniu rozporządzenia 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012,
- firmy inwestycyjne w rozumieniu ww. rozporządzenia 575/2013 i uznanych firm inwestycyjnych z państwa trzeciego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 25 tego rozporządzenia,
- osoby i podmioty, które nie zostały zidentyfikowane przez odpowiednio bank lub kasę,
- krajowe i zagraniczne zakłady ubezpieczeń oraz krajowe i zagraniczne zakłady reasekuracji, o których mowa w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
- fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, fundusze zagraniczne, spółki zarządzające i oddziały towarzystw inwestycyjnych, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
- otwarte fundusze emerytalne, pracownicze fundusze emerytalne, powszechne towarzystwa emerytalne i pracownicze towarzystwa emerytalne, o których mowa w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
- jednostki samorządu terytorialnego,
- organy władz publicznych innego państwa członkowskiego UE oraz państwa trzeciego, w szczególności rządów centralnych, regionalnych oraz jednostek samorządu terytorialnego tych państw.
